Over de Mt. Triglav

Mount Triglav

Trots staand op 2.863,65 meter (9.395,2 ft), is Triglav de hoogste berg van Slovenië en de koning van de Julische Alpen. Maar Triglav is veel meer dan alleen een berg; het is het nationale symbool en de trots van Slovenië. Afgebeeld op de vlag van het land, het wapen en de vijftigcent munt, moet elke echte Sloveen deze legendarische reus minstens één keer in zijn leven beklimmen. Of zo gaat het gezegde… 

Waar komt de naam Triglav vandaan? 

De letterlijke vertaling van de naam, afgeleid van het samenvoegsel “Tri-glav”, is De Drie-Kopige, hoewel alle drie de toppen alleen vanuit het zuidoosten zichtbaar zijn. De oorsprong van de naam is echter wat complexer en tot op zekere hoogte onduidelijk. Volgens sommige bronnen zou de hoogste Slavische god met dezelfde naam zijn troon op de top van de berg hebben gehad. De gebruikelijke, zij het minder romantische, verklaringen voor de naam Triglav zijn als volgt vastgelegd: 

Een van de oudste vermeldingen was op een kaart uit 1567, waarin Triglav “Ocra mons” werd genoemd. Later noemde Johann Weikhard von Valvasor, de meest gerenommeerde natuurhistoricus van Slovenië, de berg “Krma” in de tweede helft van de 17e eeuw. Aan de andere kant volhardde de Duitse bergbeklimmer Adolf Gstirner dat de naam Triglav voor het eerst in geschreven bronnen verscheen als Terglau in 1452, maar er bestaat geen bewijs dat dit ondersteunt.

De eerste die de moderne variant van de naam op een kaart plaatste als Mons Terglou was Joannes Disma Floriantschitsch de Grienfeld in 1744. De naam bleef blijkbaar hangen, en wat een gepaste naam is het!

Het beklimmen van Triglav is een goed bewaarde traditie

Triglav werd voor het eerst veroverd in 1778 op initiatief van de industrieel en polymath Sigmund Zois. Deze eerste expeditie bestond uit vier dappere zielen: een chirurg, Lovrenz Willomitzer, een gemzenjager, Štefan Rožič, en twee mijnwerkers Luka Korošec en Matevž Kos.

De belangrijkste hindernis waarmee deze pioniers werden geconfronteerd, was de zeer scherpe kam tussen de kleine en grote Triglav-toppen. De mannen moesten letterlijk de smalle kam “zadelen” en zich naar de top kruipen. Tegenwoordig is deze kam kunstmatig verbreed en beveiligd met een stalen kabel om een veilige beklimming mogelijk te maken, zelfs voor gewone stervelingen.

Bij één gelegenheid beklommen 6.000 wandelaars Triglav om de zegen van een bergkapel bij te wonen.

De oudste persoon die de top bereikte was een 90-jarige vrouw, en een man genaamd Franjo Potočnik, die meer dan 1.000 beklimmingen op zijn naam heeft staan. Hij stond zelfs 366 keer op Triglav in één kalenderjaar. Het laat maar zien: Triglav is een zeer beklimbare berg!

Aljaž-toren

Bijna net zo beroemd als de berg zelf is de Aljaž-toren, een klein ijzeren stormonderkomen en triangulatiepunt dat bezoekers verwelkomt bij hun aankomst op de top. Het werd in 1895 in opdracht van de priester, bergbeklimmer en Sloveense patriot Jakob Aljaž gebouwd.

Aljaž maakte zijn plannen voor een cilindrische toren op de vloer van zijn kamer in de parochie van Dovje met een stuk krijt. In een poging om de toenemende interesse van buitenlanders in de Sloveense bergen te beteugelen, kocht hij de top voor de som van één Oostenrijks-Hongaarse gulden. Dit verzekerde hem het recht om een gebouw op de top van de berg te plaatsen. De toren werd gebouwd van ijzer en verzinkt plaatstaal door Anton Belec, die samen met vier anderen de onderdelen van de toren naar de top bracht en deze in minder dan vijf uur op 7 augustus 1895 weer in elkaar zette. De grote opening vond diezelfde dag plaats, waarbij Aljaž het onderkomen officieel schonk aan de Sloveense Alpenvereniging.

De Triglav-gletsjer

Tegenwoordig de op één na grootste van zijn soort in Slovenië, lag de Triglav-gletsjer onder de top op de gekarst Triglav-plateaus, deel van de noordoostelijke zijde van de berg. Aan het einde van de 19e eeuw besloeg het meer dan 40 hectare, om in 1946 te krimpen tot slechts 15 hectare. De verhoogde afbraak zorgde ervoor dat het in 1992 in tweeën splitste, en in 2011 besloeg het nog maar een gebied van 1–3 hectare, afhankelijk van het seizoen.

In 2019 werd het helaas helemaal niet meer als een gletsjer beschouwd. Een alarmerend feit dat alleen maar tragischer wordt als we bedenken dat mensen 20 jaar geleden nog op de gletsjer van Triglav konden skiën.  

Velen weten het niet, maar er ligt 20 meter onder de Kredarica-hut een grot met een miniatuur gletsjermeer en druipstenen.

Triglav's machtige Noordwand of De Muur

Met een breedte van 4 km en een hoogte van 1 km, is De Muur een van de grootste en meest prominente bergwanden in Europa. Het is een populaire klimlocatie en heeft een belangrijke rol gespeeld in de rivaliteit tussen Duitse en Sloveense alpinisten. Meer dan 140 routes leiden omhoog langs zijn formidabele wand, met meer dan 30 eerste beklimmingen gedaan door de guru van de moderne bergbeklimming Franček Knez, maar de meest beroemde is waarschijnlijk de Čop-pijler, beklommen na een 5-daagse drama in 1945. Onze berggidsen nemen je ook mee over de oudste en gemakkelijkste route van de Muur – de Sloveense route. Voor iets moeilijkers, aarzel niet om te vragen!

Alle routes die naar de Mt. Triglav leiden

Zoals te verwachten is voor zo'n populaire en toegankelijke berg, kunnen bezoekers van Triglav de top bereiken langs een veelheid van verschillende routes, en hun batterijen opladen in vier berghutten (Planika, Dolič, Kredarica en Staničev dom). Vroeger stond er ook een Italiaanse militaire post op het westelijke plateau van de berg.  

Je kunt Triglav benaderen vanuit het noordoosten, vanuit een van de valleien van Triglav, in het zuiden, in Pokljuka of Bohinj, of in het noordwesten, in de Zadnjica-vallei. Er zijn geen kortere wegen, dus het is sterk aanbevolen om de nacht door te brengen in een van de eerder genoemde hutten. Tenzij je kiest voor een eendaagse tour, dat wil zeggen.

TRIGLAV VALLEIEN

Benaderingen vanuit de noordelijke, rotsachtige zijde die langs de hutten Kredarica en Staničev dom leiden.

Vanuit de Vrata-vallei via Prag (6-7 u): De meest populaire en gemakkelijkste benadering vanuit de steile Vrata-vallei, die ook enkele beveiligde klimdelen heeft met uitzicht op de Noordwand.

Vanuit Vrata langs het Tominšek-pad (6-7 u): Een iets veeleisendere route, maar misschien schilderachtiger. Vanwege verschillende klimsecties wordt deze route meer aanbevolen voor beklimmingen dan voor afdalingen.

Vanuit de Kot-vallei (6-7 u): De minst bezochte Triglav-vallei. Een korte, beveiligde beklimming boven het einde van de vallei wordt gevolgd door een relatief lange klim naar de Staničev dom-hut.

ZUIDZIJDE

De routes langs de zuidelijke zijde van Triglav zijn omzoomd met grashellingen en bezoekers kunnen de nacht doorbrengen in de hutten Vodnikov dom en Planika, evenals de Tržaška koča na Doliču, Zasavska koča na Prehodavci en Koča pri Triglavskih jezerih.

Vanuit de Krma-vallei (5-7 u): Het pad door het oostelijkste deel van Triglav is de snelste en gemakkelijkste benadering, aangezien het geen veeleisende secties bevat.

Vanuit Pokljuka (6-7 u): De route vanuit Pokljuka (ofwel vanuit Rudno polje of Uskovnica) biedt het hoogste startpunt en dus de kleinste hoogteverschillen. De tour is lang maar gevarieerd en relatief ongedwongen tot het laatste stuk voor de top.

Vanuit Bohinj via Voje (7-8 u): Een zware keuze met een aanzienlijk hoogteverschil die de route vanuit Pokljuka aansluit.

Vanuit Bohinj langs de Triglav Merenvallei (10-11 u): Deze betoverende route, die langs de prachtige Triglavmeren leidt, is niet de meest natuurrijke benadering. Vanwege de ongelooflijke schilderachtige uitzichten op de bergen associëren veel wandelaars het met het pad naar Triglav. Het is vooral populair als een touruitbreiding na het veroveren van Triglav. Vanwege de lengte wordt het het meest genoten als een meerdere dagen tour.

TRENTA VALLEI

Benaderingen vanuit Trenta of Zadnjica zijn lang en typische hoge bergroutes. De Tržaška koča-hut is de plek om te verblijven.

Vanuit Zadnjica via Luknja en Plemenice (7-8 u): Een relatief ontspannen route die naar de Luknja-zadel leidt voordat deze de meest veeleisende benadering via Plemenice aansluit.

Vanuit Zadnjica via Dolič (8-9 u): Een route vol militaire geschiedenis met een aanzienlijk hoogteverschil, maar een relatief ongedwongen helling.

Vanuit Zadnjica via Komar en Dolič (7-8 u): Steilere, gedeeltelijk beveiligde “afkorting” naar Dolič.

TOPBEKLIMMING

Net voor het laatste deel van de Triglav-beklimming komen de meeste routes samen in één. Alle opties naar het hoogste punt zijn veeleisend maar beveiligd, dus veiligheidsuitrusting is van groot belang.

Vanuit Kredarica: Niet de gemakkelijkste, maar een goed beveiligde klassieke route via Mali (Kleine) Triglav (2738 m) en een duizelingwekkend smalle topkam.

Vanuit Planika via Mali Triglav: Het was de route die de eerste vier mannen in de 18e eeuw naar de top leidde en blijft de gemakkelijkste optie. Het vermijdt de steile wand boven Kredarica en volgt een uiterst schilderachtige kam.

Vanuit Planika via Triglavska škrbina: Na een renovatie is deze route goed beveiligd en kan het een perfect alternatief zijn voor een drukkere kam.

Vanuit het Westelijke Triglav-plateau: Deze route naar de top loopt vanuit Dolič of Luknja. Een kort, beveiligd stuk naar Triglavska škrbina wordt gevolgd door iets gemakkelijker klimmen naar de top.

Wat kan ik zien vanaf Triglav?

Het zal geen verrassing zijn dat het uitzicht vanaf Triglav ongelooflijk prachtig is, om het maar zachtjes uit te drukken. Op een heldere dag kun je de Adriatische Zee, de Dolomieten, de Karawanken, de Kamnik-Savinja Alpen en het grootste deel van Slovenië tot aan de Pohorje-heuvels zien.

Ga met ons mee op onze Triglav-tours en geniet van het uitzicht!